بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان گرامی !
سلام وو قتتان بخیر!
سخن امروز ما در خصوص عبادت وبندگی خداوند و الگوپذیری از پیشوایان دینی در این خصوص است
همراهان ارجمند !
عبادت وبندگی حق اوج کمال آدمی است ذلت و خاکساری در برابر خداوند و پیشانی مذلت در مقابل پروردگار نهایت افتخار و عظمت انسان است
در مسیر بندگی و عبادت خداوند باید از پیشوایان دینی ، پیامبر عظیم الشأن اسلام و امامان پاک خود الگو بگیریم باید به آنها اقتدا کنیم به آنها تأسی نماییم هم در کیفیت وچگونگی عبادت وهم در اصل واساس عبادت آن بزرگواران را مقتدای خود قرار دهیم در این برنامه قسمتهایی از فضایل عبادی اماما بزرگوارمان امام علی بن موسی الرضا ار خدمت شما عرض می کنیم
بله دوستان!
یکی از برجستهترین فضایل امام رضا (ع) سر سپردگی وی به خداوند تبارک و تعالی و تمایلش به او بود. این فضیلت را میتوان به وضوح در اعمال عبادی او که بر پایهی خوف الهی و دینداری قرار دارد، در بخش مهمی از زندگی روحانیش مشاهده نمود. یکی از اصحاب آن حضرت میگوید: هنگامی که او را میدیدم، این کلام خدای متعال را متذکر شدم که میفرماید: (کانوا قلیلا من اللیل ما یهجعون) [ذاریات 17] (آنان همواره پاسی از شب را بیشتر نمیخوابند).
در پرتو توجه به چنین برداشتی از مفهوم عبادت در نظر امام است که میتوان برای خواندن هزار رکعت نماز در شبانه روز، سجدههای طولانی پس از نماز صبح، روزههای مکرر، شب زندهداریهای پر رمز و راز و همدمی همیشگی با قرآن تفسیری شایسته یافت. یا به درک حقیقت این سخن نایل آمد که کسی دربارهی آن حضرت میگوید:
«به خدا سوگند مردی ندیدم که بیش از او از خدا پروا کند، بیش از او در همهی اوقات به یاد خدا باشد و بیش از او از خدا بترسد. [بحارالانوارج49ص 93] »
گویندهی این سخن نه کسی از شاگردان او، بلکه فرستادهی دستگاه خلافت رجاء بن ابیضحاک است.
آن بزرگوار با مردم کم سخن میگفت و گفتار و پاسخ و مثالهایی که در ضمن گفتارش میآورد، نشأت گرفته از قرآن مجید بود زیرا که با قرآن همدم بود. آن حضرت در سه روز، یک بار تمام قرآن را تلاوت میکرد و میفرمود: اگر خواسته باشم که در کمتر از سه روز، قرآن را ختم کنم، میتوانم ولی هرگز به هیچ آیهای مرور نکردم مگر این که در معنی آن اندیشیدیم و دربارهی این که آن آیه در چه موضوع و در چه وقت نازل شده فکر کردم، و بدین سبب است که آن را در سه روز ختم میکنم.