خشم مانند آب روانی است که اگر جلو آن را سد کنیم می توانیم نهایت استفاده را از آن ببریم ودنیا وآخرت خود را آباد سازیم واگر این سد شکسته شود وکنترل خشم از اختیار خارج گردد دین ودنیای انسان را در اتش خود می سوزاند
می توان چنین استنباط کرد که پدر ومادر بودن بدون تردید
از دشوارترین کارهاست ودر ضمن کاری است که والدین حداقل آمادگی وآموزش را برای
انجام آن دارا هستند ونکته دیگراینکه آمادگی برای ایفای نقش پدر و مادر در نظام
آموزشی ما جایی ندارد...پدران ومادران غالبا به صورت غریزی عمل می کنند و می
توانند به استعداد سازگاری کودک اطمینان کنند با وجود این ، اتفاق می افتد که
غالبا دربرابر پیچیدگی نقش خود ناتوان وحتی درمانده می شوند مطمئنا دستورالعمل
وراهکار معجزه آسایی برای موفق شدن در تعلیم وتربیت کودکان وجود ندارد باوجود این
چند اصل اساسی وجود دارد که ما آن ها را به عنوان علائم ونشانه ها در جاده حرکت
پرماجرای پدران و مادران پیشنهاد می کنیم
در کتاب می خوانیم : یک دسته مردم دراین دنیا خوش اخلاق ، امانت دار، راستگو ،
خوش کردار ، خدمت گزار و حق شناس زندگی می کنند ولی دراین جهان پاداش کارهای خود
را نمی بینند وچه بسا در اثر درست کاری با محرومیت ها وسختیهای فراوانی مواجه بوده
وهستند در اثر حق گویی وعدالت خواهی به زندان وشکنجه زورگویان وستم کاران مبتلا
شده وگاهی جان خود را فدا کرده اند آیا نباید جهان دیگری باشد تا نیکو کاران پاداش
نیک اعمال خود را دریافت کنند ؟
کسانی که واقعا به معاد ایمان دارند زندگی خود را منحصر به زندگی چند ساله در دنیا نمی بینند با دیدی بسیار گسترده تر بدان می نگرند که از جهان دنیا آغاز شده ودر جهان پس از مرگ همیشگی خواهد بود مرگ را نابودی وپایان زندگی نمی دانند بلکه وسیله ای برای انتقال به جهان آخرت وزندگی جاویدان در آن سرای می دانند خود را به منزله مسافری میدانند که دردنیا آمده تا خود را بسازد وپرورش دهد و برای زندگی جاویدان در سرای آخرت آماده سازد
ادامه مطلب ...