فَاِنَّکَ الْعارِفُ بِفَقْری اِلـهی اِنْ کانَ قَدْ دَنا اَجَلی وَلَمْ یقَرِّبْنی مِنْکَ
تو به نداری من آشنایی. خدایا اگر مرگم نزدیک شده ولی کردارم مرا به تو نزدیک نکرده
عَمَلی فَقَدْ جَعَلْتُ الاِْعْتِرافَ اِلَیکَ بِذَنْبی وَسآئِلَ عِلَلی اِلـهی اِنْ
عَفَوْتَ فَمَنْ اَوْلی مِنْکَ بِالْعَفْوِ وَاِنْ عَذَّبْتَ فَمَنْ اَعْدَلُ مِنْکَ فِی
به گذشت باشد و اگر عذاب کنی پس کیست که در حکم عادلتر از تو باشد
الْحُکْمِ ارْحَمْ فی هذِهِ الدُّنْیا غُرْبَتی وَعِنْدَ الْمَوْتِ کُرْبَتی وَفِی الْقَبْرِ
رحم کن در این دنیا به غربتم و هنگام مرگ به غمزدگیام و در قبر به
وَحْدَتی وَفِی اللَّحْدِ وَحْشَتی وَاِذا نُشِرْتُ لِلْحِسابِ بَینَ یدَیکَ ذُلَّ
تنهاییام و در لحد به وحشت و بیکسیام و هنگامی که در برابرت به پای حسابم آورند به خواری
مَوْقِفی وَاغْفِرْ لی ما خَفِی عَلَی الاْدَمِیینَ مِنْ عَمَلی وَاَدِمْ لی ما بِهِ
جایگاهم رحم کن و بیامرز برای من آنچه از کردارم که بر مردم پوشیده مانده و ادامه بده برایم آنچه را که بدان مرا
سَتَرْتَنی وَارْحَمْنی صَریعاً عَلَی الْفِراشِ تُقَلِّبُنی اَیدی اَحِبَّتی
پوشاندی و در آن حال که در بستر مرگ افتاده و دستهای یاران مرا به این سو و آن سو کنند
وَتَفَضَّلْ عَلَی مَمْدوُداً عَلَی الْمُغْتَسَلِ یقَلِّبُنی صالِحُ جیرَتی وَتَحَنَّنْ
بر من رحم کن و در آن حال که روی سنگ غسالخانه دراز کشیدهام و همسایگان شایستهام به اینطرف و آنطرف میگردانند
عَلَی مَحْموُلاً قَدْ تَناوَلَ الاَْقْرِبآءُ اَطْرافَ جَِنازَتی وَجُدْ عَلَی مَنْقوُلاً
بر من تفضل کن و هنگامی که خویشان اطراف جنازهام را بر دوش گرفتهاند با من مهربانی فرما
قَدْ نَزَلْتُ بِکَ وَحیداً فی حُفْرَتی وَارْحَمْ فی ذلِکَ الْبَیتِ الْجَدیدِ
وهنگامی که تک و تنها در میان گودال قبر بر تو وارد شوم بر من بخشش کن و به غربت من در آن خانه تازه و نو
غُرْبَتی حَتّی لا اَسْتَاْنِسَ بِغَیرِکَ یا سَیدی اِنْ وَکَلْتَنی اِلی نَفْسی
رحم کن بهطوری که بهجز تو انس نگیرم. ای آقای من اگر مرا به خودم واگذاری
هَلَکْتُ سَیدی فَبِمَنْ اَسْتَغیثُ اِنْ لَمْ تُقِلْنی عَثَرْتی فَاِلی مَنْ اَفْزَعُ اِنْ
هلاک گردم. آقای من پس به که استغاثه کنم اگر تو لغزشم را نادیده نگیری و به که پناه برم
فَقَدْتُ عِنایتَکَ فی ضَجْعَتی وَاِلی مَنْ اَلْتَجِئُ اِنْ لَمْ تُنَفِّسْ کُرْبَتی
اگر عنایت تو را در آرامگاهم از دست بدهم و به که ملتجی گردم اگر تو غمم را برطرف نکنی،
سَیدی مَنْ لی وَمَنْ یرْحَمُنی اِنْ لَمْ تَرْحَمْنی وَفَضْلَ مَنْ اُؤَمِّلُ اِنْ
آقای من که را دارم و که بر من رحم کند اگر تو بر من رحم نکنی و فضل که را آرزو کنم
عَدِمْتُ فَضْلَکَ یوْمَ فاقَتی وَاِلی مَنِ الْفِرارُ مِنَ الذُّنوُبِ اِذَاانْقَضی
در روز نیازمندیام اگر فضل تو را گم کنم و بهسوی چه کسی از گناهانم بگریزم در آن هنگام که عمرم
اَجَلی سَیدی لا تُعَذِّبْنی وَاَ نَا اَرْجوُکَ اِلـهی حَقِّقْ رَجآئی وَآمِنْ
بهسر رسد. ای آقای من مرا با اینکه به تو امیدوارم معذب مفرما. خدایا امید مرا تحقق بخش
خَوْفی فَاِنَّ کَثْرَةَ ذُنوُبی لا اَرْجوُ فیها اِلاّ عَفْوَکَ سَیدی اَ نَا اَسْئَلُکَ ما
و ترسم را امان بخش، زیرا در این گناهان بسیار امیدی جز به عفو تو ندارم. ای آقای من از تو خواهم چیزی را
لا اَسْتَحِقُّ وَاَنْتَ اَهْلُ التَّقْوی وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ فَاغْفِرْ لی وَاَلْبِسْنی مِنْ
که شایسته آن نیستم و تو شایسته پرهیزکاری هستی و اهل آمرزشی، پس بیامرز مرا و از نظر مرحمت خود جامهای بر
نَظَرِکَ ثَوْباً یغَطّی عَلَی التَّبِعاتِ وَتَغْفِرُها لی وَلا اُطالَبُ بِها اِنَّکَ ذوُ
من بپوشان که گناهانم را بپوشاند و آنها را برایم بیامرز و مورد مؤاخذه قرارم مده که تو دارای
مَنٍّ قَدیم وَصَفْح عَظیم وَتَجاوُز کَریم اِلهی اَنْتَ الَّذی تُفیضُ
منتی دیرینه و چشم پوشی بزرگ و گذشت بزرگواری هستی. خدایا تویی که فیض خود را
سَیبَکَ عَلی مَنْ لا یسْئَلُکَ وَعَلَی الْجاحِدینَ بِرُبوُبِیتِکَ فَکَیفَ
حتی بر آنکه درخواست نکند و بر منکران پروردگاریات فروریزی پس چگونه نسبت به کسی که
سَیدی بِمَنْ سَئَلَکَ وَاَیقَنَ اَنَّ الْخَلْقَ لَکَ وَالاَْمْرَ اِلَیکَ تَبارَکْتَ
از تو درخواست کند و یقین داند که جهان خلقت از تو و کار بهدست تو است؟ برتری
وَتَعالَیتَ یا رَبَّ الْعالَمینَ سَیدی عَبْدُکَ بِبابِکَ اَقامَتْهُ الْخَصاصَه
و والایی ای پروردگار جهانیان، ای آقای من بنده ات به درگاهت آمده و تنگدستی او را پیش روی تو
بَینَ یدَیکَ یقْرَعُ بابَ اِحْسانِکَ بِدُعآئِهِ فَلا تُعْرِضْ بِوَجْهِکَ الْکَریمِ
واداشته و به وسیله دعای خود در خانه احسان تو را میکوبد پس آن روی بزرگوارت را از من
عَنّی وَاقْبَلْ مِنّی ما اَقوُلُ فَقَدْ دَعَوْتُ بِهذَا الدُّعاءِ وَاَ نَا اَرْجوُ اَنْ لا
بر مگردان و آنچه گویم از من بپذیر، زیرا من به این دعا تو را خواندم و امیدوارم که بازم مگردانی چون
تَرُدَّنی مَعْرِفَةً مِنّی بِرَاْفَتِکَ وَرَحْمَتِکَ اِلهی اَنْتَ الَّذی لا یحْفیکَ
آشنایی کاملی به مهر و رأفت تو دارم. خدایا تویی که درمانده و سوال پیچت نکند
سآئِلٌ وَلا ینْقُصُکَ نآئِلٌ اَنْتَ کَما تَقوُلُ وَفَوَِْ ما نَقوُلُ اَللّـهُمَّ اِنّی
سائلی و بخشش و عطا از تو نکاهد تو چنانی که خود گویی و بالاتر از آنی که ما گوییم. خدایا من از تو
اَسْئَلُکَ صَبْراً جَمیلاً وَفَرَجاً قَریباً وَقَولاً صادِقاً وَاَجْراً عَظیماً
خواهم صبری نیکو و گشایشی نزدیک و گفتاری راست و پاداشی بزرگ
اَسْئَلُکَ یا رَبِّ مِنَ الْخَیرِ کُلِّهِ ما عَلِمْتُ مِنْهُ وَما لَمْ اَعْلَمْ اَسْئَلُکَ
از تو خواهم پروردگارا هرچه خیر و خوبی است چه آنچه میدانم و چه آنچه را نمیدانم. خواهم از تو
اللّهُمَّ مِنْ خَیرِ ما سَئَلَکَ مِنْهُ عِبادُکَ الصّالِحوُنَ یا خَیرَ مَنْ سُئِلَ
خدایا از بهترین چیزی که بندگان شایستهات خواهند. ای بهترین درخواستشدگان
وَاَجْوَدَ مَنْ اَعْطی اَعْطِنی سُؤلی فی نَفْسی وَاَهْلی وَوالِدی
و ای بخشندهترین عطابخش. عطاکن به من خواستهام را در مورد خود و خانواده و پدر
وَ وَُلَْدی وَاَهْلِ حُزانَتی وَاِخْوانی فیکَ وَاَرْغِدْ عَیشی وَاَظْهِرْ
و مادر و فرزندان و بستگان و برادران دینیام و زندگیام را خوش و فراخ گردان
مُرُوَّتی وَاَصْلِحْ جَمیعَ اَحْوالی وَاجْعَلْنی مِمَّنْ اَطَلْتَ عُمْرَهُ
و مردانگیام را آشکار ساز و تمام حالات مرا اصلاح کن و بگردانم از کسانی که عمرش را طولانی
وَحَسَّنْتَ عَمَلَهُ وَاَتْمَمْتَ عَلَیهِ نِعْمَتَکَ وَرَضیتَ عَنْهُ وَاَحْییتَهُ حَیوةً
و کردارش را نیکو و نعمتت را بر او تمام کرده و از او خشنود گشتهای و زندگی
طَیبَةً فی اَدْوَمِ السُّروُرِ وَاَسْبَغِ الْکَرامَةِ وَاَتَمِّ الْعَیشِ اِنَّکَ تَفْعَلُ ما
پاکیزهای به او بخشیدهای که در میان پابرجاترین خوشی و وسیعترین کرامت و کاملترین زندگانی روزگار بهسر میبرد
تَشآءُ وَلا تَفْعَلُ ما یشآءُ غَیرُکَ اَللّـهُمَّ خُصَّنی مِنْکَ بِخاصَّةِ ذِکْرِکَ
و بهراستی تو هرچه را بخواهی انجام دهی ولی جز تو کسی نتواند هرچه خدا خواهد انجام دهد خدایا مرا به ذکر مخصوص
وَلا تَجْعَلْ شَیئاً مِمّا اَتَقَرَّبُ بِهِ فی آناءِ اللَّیلِ وَاَطْرافِ النَّهارِ رِیآءً
خود مخصوصم دار و آنچه را من بهوسیله آن در تمام ساعات و دقایق روز و شب وسیله تقرب درگاهت قرار دهم خودنمایی
وَلا سُمْعَةً وَلا اَشَراً وَلا بَطَراً وَاجْعَلْنی لَکَ مِنَ الْخاشِعینَ اَللّـهُمَّ
و شهرت طلبی و سرکشی و گردن فرازی قرار مده و مرا از فروتنان درگاهت قرارم بده خدایا
اَعْطِنی السِّعَةَ فِی الرِّزِِْ وَالاَْمْنَ فِی الْوَطَنِ وَقُرَّةَ الْعَینِ فِی الاَْهْلِ
به من عطا فرما وسعت در روزی، و امنیت در وطن، و چشم روشنی در خاندان
وَالْمالِ وَالْوَلَدِ وَالْمُقامَ فی نِعَمِکَ عِنْدی وَالصِّحَّةَ فِی الْجِسْمِ
و مال و اولاد و پایدار ماندن نعمتهایی که در پیش من داری و تندرستی و نیرویی در بدن
وَالْقُوَّةَ فِی الْبَدَنِ وَالسَّلامَةَ فِی الدّینِ وَاسْتَعْمِلْنی بِطاعَتِکَ
و سلامتی در دین و همیشه تا زندهام مرا به طاعت خود و اطاعت
وَطاعَةِ رَسوُلِکَ مُحَمَّد صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلِهِ اَبَداً مَا اسْتَعْمَرْتَنی
پیامبرت محمد صلی الله علیه وآله وادار کن
وَاجْعَلْنی مِنْ اَوْفَرِ عِبادِکَ عِنْدَکَ نَصیباً فی کُلِّ خَیر اَنْزَلْتَهُ وَتُنْزِلُهُ
و بگردانم از پرنصیبترین بندگانت در هر خیری که نازل کرده و
فی شَهْرِ رَمَضانَ فی لَیلَةِ الْقَدْرِ وَما اَنْتَ مُنْزِلُهُ فی کُلِّ سَنَة مِنْ
در ماه رمضان در شب قدر نازل گردانی و آنچه را در هر سال نازل گردانی از
رَحْمَة تَنْشُرُها وَعافِیة تُلْبِسُها وَبَلِیة تَدْفَعُها وَحَسَنات تَتَقَبَّلُها
مهری که بگسترانی و تندرستی که بپوشانی و بلاهایی که بازگردانی و کارهای خیری که بپذیری
وَسَیئات تَتَجاوَزُ عَنْها وَارْزُقْنی حَجَّ بَیتِکَ الْحَرامِ فی عامِنا هذا
و زشتیهایی را که از آنها درگذری و روزیام کن حج خانه کعبه را در این سال
وَفی کُلِّ عام وَارْزُقْنی رِزْقاً واسِعاً مِنْ فَضْلِکَ الْواسِعِ وَاصْرِفْ
و در هر سال و روزیام ده روزی فراخی از فضل وسیع خود و بدیها را
عَنّی یا سَیدی الاَْسْوآءَ وَاقْضِ عَنِّی الدَّینَ وَالظُّلاماتِ حَتّی لا
ای آقایم از من دور کن و بدهیها و مظلمههایی که به گردن دارم از من ادا فرما بهطوری که
اَتَاَذّی بِشَیء مِنْهُ وَخُذْ عَنّی بِاَسْماعِ وَاَبْصارِ اَعْدائی وَحُسّادی
به خاطر چیزی از آنها ناراحت نباشم و گوش و چشم دشمنان و حسودان
وَالْباغینَ عَلَی وَانْصُرْنی عَلَیهِمْ وَاَقِرَّ عَینی وَفَرِّحْ قَلْبی وَاجْعَلْ لی
و ستمکارانم را بر من ببند و بر ایشان یاریام ده و دیدهام را روشن کن و دلم را شاد گردان و برایم از
مِنْ هَمّی وَکَرْبی فَرَجاً وَمَخْرَجاً وَاجْعَلْ مَنْ اَرادَنی بِسُوء مِنْ
اندوه و غمم فرج و گشایشی قرار ده و هرکه را از تمامی خلقت که اراده سوئی نسبت به من دارد
جَمیـعِ خَلْقِکَ تَحْتَ قَدَمَی وَاکْفِنی شَرَّ الشَّیطانِ وَشَرَّ السُّلْطانِ
زیر پای من قرارش ده و کفایت کن مرا از شر شیطان و شر سلطان
وَسَیئاتِ عَمَلی وَطَهِّرْنی مِنَ الذُّنوُبِ کُلِّها وَاَجِرْنی مِنَ النّارِ
و بدیهای کردارم و پاکم کن از گناهان همگی، و از آتش دوزخ
بِعَفْوِکَ وَاَدْخِلْنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ وَزَوِّجْنی مِنَ الْحوُرِ الْعینِ بِفَضْلِکَ
بهوسیله عفو خود پناهم ده و به رحمت خویش داخل بهشتم گردان و از حوریههای بهشتی به فضل خود به همسریم درآور
وَاَ لْحِقْنی بِاَوْلِیآئِکَ الصّالِحینَ مُحَمَّد وَ الِهِ الاَْبْرارِ الطَّیبینَ
و ملحقم کن به دوستان شایستهات محمد و آلش آن نیکان پاک
الطّاهِرینَ الاَْخْیارِ صَلَواتُکَ عَلَیهِمْ وَعَلی اَجْسادِهِمْ وَاَرْواحِهِمْ
پاکیزه و برگزیده درودهای تو بر ایشان و بر جسدهاشان و بر ارواحشان
وَرَحْمَه اللهِ وَبَرَکاتُهُ اِلهی وَسَیدی وَعِزَّتِکَ وَجَلالِکَ لَئِنْ طالَبْتَنی
و رحمت خدا و برکاتش ای خدای من و آقای من، سوگند به عزت و جلالت اگر مرا در مورد
بِذُنوُبی لاَُطالِبَنَّکَ بِعَفْوِکَ وَلَئِنْ طالَبْتَنی بِلُؤْمی لاَُطالِبَنَّکَ بِکَرَمِکَ
گناهان بازخواست کنی من نیز تو را به عفو و گذشتت مطالبه میکنم و اگر به پستیام مرا مؤاخذه کنی من هم به کرمت
وَلَئِنْ اَدْخَلْتَنِی النّارَ لاَُخْبِرَنَّ اَهْلَ النّارِ بِحُبّی لَکَ اِلهی وَسَیدی اِنْ
تو را مطالبه میکنم و اگر به دوزخم ببری به دوزخیان گزارش میدهم که دوستت دارم ای خدای من و آقای من
کُنْتَ لا تَغْفِرُ اِلاّ لاَِوْلِیآئِکَ وَاَهْلِ طاعَتِکَ فَاِلی مَنْ یفْزَعُ الْمُذْنِبوُنَ
اگر نیامرزی مگر دوستانت و پیروانت را پس به که پناه برند گناهکاران
وَاِنْ کُنْتَ لا تُکْرِمُ اِلاّ اَهْلَ الْوَفآءِ بِکَ فَبِمَنْ یسْتَغیثُ الْمُسْیئوُنَ
و اگر اکرام نکنی مگر نسبت به وفادارانت پس به که استغاثه کنند بدکرداران
اِلهی اِنْ اَدْخَلْتَنِی النّارَ فَفی ذلِکَ سُرُورُ عَدُوِّکَ وَاِنْ اَدْخَلْتَنِی الْجَنَّةَ
خدایا اگر به دوزخم ببری این کار موجب خوشحالی دشمنت گردد و اگر به بهشتم ببری
فَفی ذلِکَ سُرُورُ نَبِیکَ وَاَ نَا وَاللهِ اَعْلَمُ اَنَّ سُرُورَنَبِیکَ اَحَبُّ اِلَیکَ مِنْ
موجب خوشحالی پیامبرت بشود و من به خدا سوگند مسلماً میدانم که خوشحال شدن پیامبرت را بیشتر از
سُرُورِ عَدُوِّکَ اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ اَنْ تَمْلاََ قَلْبی حُبّاً لَکَ وَخَشْیةً
خوشحال شدن دشمنت دوست داری خدایا از تو میخواهم که دلم را پرکنی از محبت و ترس از
مِنْکَ وَتَصْدیقاً بِکِتابِکَ وَایماناً بِکَ وَفَرَقاً مِنْکَ وَشَوْقاً اِلَیکَ یا
خودت و تصدیق به کتابت و ایمان به خودت و هراس و اندیشه از خود و اشتیاق بهسوی خود
ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ حَبِّبْ اِلَی لِقائَکَ وَاَحْبِبْ لِقآئی وَاجْعَلْ لی فی
ای صاحب جلال و بزرگواری مرا دوستدار لقای خویش کن و نیز لقای مرا دوست بدار و در
لِقآئِکَ الرّاحَةَ وَالْفَرَجَ وَالْکَرامَةَ اَللّـهُمَّ اَلْحِقْنی بِصالِحِ مَنْ مَضی
لقای خود برای من آرامش و گشایش و کرامتی قرار ده. خدایا مرا به شایستگان از مردم گذشته ملحق کن و از شایستگان باقیمانده
وَاجْعَلْنی مِنْ صالِحِ مَنْ بَقِی وَخُذْ بی سَبیلَ الصّالِحینَ وَاَعِنّی عَلی
قرارم ده و به راه شایستگانم ببر و کمکم ده بر مخالفت با
نَفْسی بِما تُعینُ بِهِ الصّالِحینَ عَلی اَنْفُسِهِمْ وَاخْتِمْ عَمَلی بِاَحْسَنِهِ
هوای نفسم بدانچه کمک دادی شایستگان را بر مخالفتشان با هوای نفس و ختم کن کارم را به نیکوترین کارهایم
وَاجْعَلْ ثَوابی مِنْهُ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ وَاَعِنّی عَلی صالِحِ ما اَعْطَیتَنی
و پاداشم را از آن کار به رحمت خود بهشت قرار ده و کمکم ده در آنچه به من داده ای که در کار صالح بهکار بندم
وَثَبِّتْنی یا رَبِّ وَلا تَرُدَّنی فی سُوء اسْتَنْقَذْتَنی مِنْهُ یا رَبَّ
و ثابت قدمم دار و بازم مگردان به بدیهایی که از آن نجاتم دادهای. ای پروردگار
الْعالَمینَ اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ ایماناً لا اَجَلَ لَهُ دوُنَ لِقائِکَ اَحْینی ما
جهانیان، خدایا از تو خواهم ایمانی که انتهایش ملاقات تو باشد و تا زندهام داری به همان ایمان
اَحْییتَنی عَلَیهِ وَتَوَفَّنی اِذا تَوَفَّیتَنی عَلَیهِ وَابْعَثْنی اِذا بَعَثْتَنی عَلَیهِ
زندهام دار و چون بمیرانیم بر همان ایمان بمیرانم و چون برانگیزیم بر همان ایمان برانگیزم
وَاَبْرِءْ قَلْبی مِنَ الرِّیآءِ وَالشَّکِّ وَالسُّمْعَةِ فی دینِکَ حَتّی یکوُنَ
و پاک کن دلم را از ریا و شک و خودنمایی در دینت تا در نتیجه
عَمَلی خالِصاً لَکَ اَللّـهُمَّ اَعْطِنی بَصیرَةً فی دینِکَ وَفَهْماً فی
عملم خالص برای تو باشد. خدایا به من عنایت کن بصیرتی در دینت و فهمی (در شناختن)
حُکْمِکَ وَفِقْهاً فی عِلْمِکَ وَکِفْلَینِ مِنْ رَحْمَتِکَ وَوَرَعاً یحْجُزُنی
حکمت و درک خاصی در فهم علمت و دو سهم از رحمتت و پرهیزکاری آنچنانی که مرا
عَنْ مَعاصیکَ وَبَیضْ وَجْهی بِنوُرِکَ وَاجْعَلْ رَغْبَتی فیـما عِنْدَکَ
از گناهانت بازدارد و رویم را به نور خود سفید گردان و شوقم را بدانچه پیش تو است قرار ده
وَتَوَفَّنی فی سَبیلِکَ وَعَلی مِلَّةَ رَسوُلِکَ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ الِهِ اَللّـهُمَّ
و در راه خود و بر کیش پیامبرت صلی الله علیه وآله بمیرانم خدایا
اِنّی اَعوُذُ بِکَ مِنَ الْکَسَلِ وَالْفَشَلِ وَالْهَمِّ وَالْجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَالْغَفْلَةِ
به تو پناه میبرم از کسالت و سستی و اندوه و ترس و بِخالَت و بی خبری
وَالْقَسْوَةِ وَالْمَسْکَنَةِ وَالْفَقْرِ وَالْفاقَةِ وَکُلِّ بَلِیة وَالْفَواحِشِ ما ظَهَرَ
و سنگدلی و بیچارگی و فقر و نداری و از هر بلا و هرزگی هر چه آشکار باشد
مِنْها وَما بَطَنَ وَاَعوُذُ بِکَ مِنْ نَفْس لا تَقْنَعْ وَبَطْن لا یشْبَعُ وَقَلْب لا
از آنها و هر چه پنهان و پناه میبرم به تو از نفسی که قانع نباشد و شکمی که سیر نشود و دلی که
یخْشَعُ وَدُعاء لا یسْمَعُ وَعَمَل لا ینْفَعُ وَاَعوُذُ بِکَ یا رَبِّ عَلی
نهراسد و دعایی که پذیرفته نشود و کاری که سود ندهد و پناه میبرم ای پروردگارم در مورد
نَفْسی وَدینی وَمالی وَعَلی جَمیعِ ما رَزَقْتَنی مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ
خویشتن و دین و مال و همه آنچه به من روزی کردهای از شیطان رانده درگاهت
اِنَّکَ اَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ اَللّـهُمَّ اِنَّهُ لا یجیرُنی مِنْکَ اَحَدٌ وَلا اَجِدُ
که بهراستی تو شنوای دانایی. خدایا کسی نیست که مرا از تو درپناه خود گیرد و جز تو پناهگاهی
مِنْ دوُنِکَ مُلْتَحَداً فَلا تَجْعَلْ نَفْسی فی شَیء مِنْ عَذابِکَ وَلا
نیابم پس مرا در چیزی از عذاب خود قرارم مده و مرا به هلاکت و عذاب دردناک
تَرُدَّنی بِهَلَکَة وَلا تَرُدَّنی بِعَذاب اَلیم اَللّـهُمَّ تَقَبَّلْ مِنّی وَاَعْلِ
بازمگردان. خدایا عملم را بپذیر و نامم را بلند کن و
ذِکْری وَارْفَعْ دَرَجَتی وَحُطَّ وِزْری وَلا تَذْکُرْنی بِخَطیئَتی وَاجْعَلْ
درجه ام را بالا بر و گناهم را بریز و به خطایم مرا یاد مکن و
ثَوابَ مَجْلِسی وَثَوابَ مَنْطِقی وَثَوابَ دُعآئی رِضاکَ وَالْجَنَّةَ
پاداش این مجلس مرا و پاداش گفتارم را و پاداش دعایم را خوشنودی خودت و بهشت قرار ده
وَاَعْطِنی یا رَبِّ جَمیعَ ما سَاَلْتُکَ وَزِدْنی مِنْ فَضْلِکَ اِنّی اِلَیکَ
و بده به من ای پروردگار من، تمام آنچه را از تو خواستم و از فضل خویش بر من بیفزا که من بهراستی بهسویت
راغِبٌ یا رَبَّ الْعالَمینَ اَللّـهُمَّ اِنَّکَ اَنْزَلْتَ فی کِتابِکَ اَنْ نَعْفُوَ عَمَّنْ
مشتاقم. ای پروردگار جهانیان، خدایا، تو خود در کتابت قرآن برای ما نازل فرمودی که ما گذشت کنیم از کسی که
ظَلَمَنا وَقَدْ ظَلَمْنا اَنْفُسَنا فَاعْفُ عَنّا فَاِنَّکَ اَوْلی بِذلِکَ مِنّا وَاَمَرْتَنا
به ما ستم کرده و ما به خودمان ستم کردیم پس از ما درگذر که تو از ما سزاوارتر بدین کار هستی و به ما دستور دادی
اَنْ لا نَرُدَّ سائِلاً عَنْ اَبْوابِنا وَقَدْ جِئْتُکَ سائِلاً فَلا تَرُدَّنی اِلاّ بِقَضآءِ
که هیچ خواهنده ای را از در خانهمان بازنگردانیم و من بهصورت خواهندگی به درگاهت آمدهام و بازم مگردان جز با روا شدن
حاجَتی وَاَمَرْتَنا بِالاِْحْسانِ اِلی ما مَلَکَتْ اَیمانُنا وَنَحْنُ اَرِقّآءُکَ
حاجتم و به ما دستور دادی که نسبت به بردگانمان احسان و نیکی کنیم و ما بردگان توییم
فَاَعْتِقْ رِقابَنا مِنَ النّارِ یا مَفْزَعی عِنْدَ کُرْبَتی وَیا غَوْثی عِنْدَ
پس ما را از آتش دوزخ آزاد فرما. ای پناهم در هنگام اندوه و غم ای فریادرسم در هنگام
شِدَّتی اِلَیکَ فَزِعْتُ وَبِکَ اسْتَغَثْتُ وَلُذْتُ لا اَلوُذُ بِسِواکَ وَلا اَطْلُبُ
سختی به درگاه تو زاری کنم و به تو استغاثه کنم و به تو پناه آرم و به دیگری پناه نبرم و گشایش نخواهم
الْفَرَجَ اِلاّ مِنْکَ فَاَغِثْنی وَفَرِّجْ عَنّی یا مَنْ یفُکُّ الاَْسیرَ وَیعْفوُ عَنِ
جز از تو، پس تو به فریادم برس و گشایشی در کارم بده ای که اسیر و گرفتار را آزاد کنی و از گناه
الْکَثیرِ اِقْبَلْ مِنِّی الْیسیرَ وَاعْفُ عَنِّی الْکَثیرَ اِنَّکَ اَنْتَ الرَّحیمُ
بسیار بگذری. طاعت اندک را از من بپذیر و از گناه بسیارم بگذر که بهراستی تو مهربان
الْغَفوُرُ اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ ایماناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبی وَیقیناً صادِقاً حَتّی اَعْلَمَ
آمرزندهای. خدایا از تو خواهم ایمانی که همیشه دلم با آن همراه گردد و یقینی راست و کامل که بدانم
اَنَّهُ لَنْ یصیبَنی اِلاّ ما کَتَبْتَ لی وَرَضِّنی مِنَ الْعَیشِ بِما قَسَمْتَ لی
مسلماً چیزی به من نرسد جز آنکه بر من نوشتهای و خوشنودم کن در زندگی به همانکه نصیبم کردهای
یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
ای مهربانترین مهربانان
پنجم و نیز شیخ فرموده که در سحر این دعا را میخوانی
یا عُدَّتی فی کُرْبَتی وَیا صاحِبی فی شِدَّتی وَیا وَلِیی فی نِعْمَتی
ای ذخیرهام در گرفتاریام و ای یار همراهم در سختی و ای سرپرستم در نعمت
وَ یا غایتی فی رَغْبَتی اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتی وَالْمُؤْمِنُ رَوْعَتی
و ای منتهای رغبت و شوقم تویی پوشاننده زشتیام و امنیت بخش هراسم و نادیدهگیر
وَالْمُقیلُ عَثْرَتی فَاغْفِرْ لی خَطیئَتی اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ خُشُوعَ
لغزشم، پس بیامرز برای من خطایم را. خدایا از تو خواهم فروتنی
الاْیمانِ قَبْلَ خُشُوعِ الذُّلِّ فِی النّارِ یا واحِدُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا مَنْ
ایمان به تو را پیش از آنکه خواری در دوزخ فروتنم گرداند. ای یگانه، ای یکتا، ای بی نیاز
لَمْ یلِدْ وَلَمْ یولَدْ وَلَمْ یکُنْ لَهُ کُفْواً اَحَدٌ یا مَنْ یعْطی مَنْ سَئَلَهُ تَحَنُّناً
ای که فرزند ندارد و فرزند کسی نیست و برایش همتایی نیست هیچکس ای که هرکس از او درخواست کند از روی عطوفت
مِنْهُ وَرَحْمَةً وَیبْتَدِئُ بِالْخَیرِ مَنْ لَمْ یسْئَلْهُ تَفَضُّلا مِنْهُ وَکَرَماً
و مهر به او میدهد و آغاز به نیکی کند از روی فضل و کرم نسبت به کسی که از او درخواست نکرده (خدایا) به حق
بِکَرَمِکَ الّدائِمِ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَهَبْ لی رَحْمَةً واسِعَةً
کرم همیشگیات. درود فرست بر محمد و آل محمد و ببخش به من رحمتی وسیع
جامِعَةً اَبْلُغُ بِها خَیرَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْتَغْفِرُکَ لِما تُبْتُ
و جامع که بهوسیله آن به خیر دنیا و آخرت نائل گردم. خدایا من از تو آمرزش خواهم برای گناهانی که پس از توبه
اِلَیکَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فیهِ وَاَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ خَیر اَرَدْتُ بِهِ وَجْهَکَ
کردن دوباره بدانها دست زدهام و از تو آمرزش خواهم برای هر کار خیری که در انجام آن ذات تو را قصد کردم
فَخالَطَنی فیهِ ما لَیسَ لَکَ اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد
ولی چیزهای دیگری هم در آن مخلوط گشت. خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد
وَاعْفُ عَنْ ظُلْمی وَجُرْمی بِحِلْمِکَ وَجُودِکَ یا کَریمُ یا مَنْ لا
و بگذر از ظلم و جنایت من به بردباری و بخشش خود ای بزرگوار، ای که
یخیبُ سآئِلُهُ وَلا ینْفَدُ نائِلُهُ یا مَنْ عَلا فَلا شَیءَ فَوْقَهُ وَدَنی فَلا
نومید نکند خواهندهاش را و تمامشدنی نیست عطایش. ای که والا است و چیزی فوق او نیست و نزدیک آمد
شَیءَ دُونَهُ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد وَارْحَمْنی یا فالِقَ الْبَحْرِ
و چیزی از او نزدیکتر نیست. درود فرست بر محمد و آل محمد و به من رحم کن ای شکافنده دریا
لِمُوسَی اللَّیلَةَ اللَّیلَةَ اللَّیلَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ اَللّـهُمَّ طَهِّرْ
برای حضرت موسی، در همین امشب، امشب، امشب، همین ساعت، همین ساعت، همین ساعت. خدایا پاک کن
قَلْبی مِنَ النِّفاِِ وَعَمَلی مِنَ الرِّیآءِ وَلِسانی مِنَ الْکِذْبِ وَعَینی مِنَ
دلم را از نفاق و کارم را از ریا و زبانم را از دروغ و چشمم را از
الْخِیانَةِ فَاِنَّکَ تَعْلَمُ خائِنَةَ الاَْعْینِ وَما تُخْفِی الصُّدُورُ یا رَبِّ هذا
خیانت، زیرا تویی که خیانتهای چشمها و آنچه را سینهها در خود پنهان کنند میدانی. پروردگارا اینجاست
مَقامُ الْعائِذِ بِکَ مِنَ النّارِ هذا مَقامُ الْمُسْتَجیرِ بِکَ مِنَ النَّارِ هذا مَقامُ
جایگاه پناه برنده به تو از آتش. این است جایگاه پناه خواهنده تو از آتش
الْمُسْتَغیثِ بِکَ مِنَ النّارِ هذا مَقامُ الْهارِبِ اِلَیکَ مِنَ النّارِ هذا مَقامُ
این است جایگاه فریادخواه تو از آتش. این است جایگاه گریزان بدرگاهت از آتش. این است جایگاه
مَنْ یبُوءُ لَکَ بِخَطیئَتِهِ وَیعْتَرِفُ بِذَنْبِهِ وَیتُوبُ اِلی رَبِّهِ هذا مَقامُ
کسی که بازگشته بهسوی تو از خطاکاریاش و معترف است به گناهش و بهسوی پروردگارش توبه کند. این است جایگاه
الْبآئِسِ الْفَقیرِ هذا مَقامُ الْخآئِفِ الْمُسْتَجیرِ هذا مَقامُ الْمَحْزُونِ
مستمند بینوا. این است جایگاه ترسان پناهنده، این است جایگاه اندوهناک
الْمَکْرُوبِ هذا مَقامُ الْمَغْمُومِ الْمَهْمُومِ هذا مَقامُ الْغَریبِ الْغَریقِ
غمزده، این است جایگاه دلگیر افسرده، این است جایگاه دور از وطن غرق شده
هذا مَقامُ الْمُسْتَوْحِشِ الْفَرِِِ هذا مَقامُ مَنْ لا یجِدُ لِذَنْبِهِ غافِراً
این است جایگاه وحشت زده هراسان، این است جایگاه کسی که نیابد جز تو آمرزندهای
غَیرَکَ وَلا لِضَعْفِهِ مُقَوِّیاً اِلاّ اَنْتَ وَلا لِهَمِّهِ مُفَرِّجاً سِواکَ یا اَللهُ یا
برای گناهش و نه توانا بخشی برای ناتوانیاش جز تو و نه غمزدهای برای اندوهش جز تو. ای خدا، ای
کَریمُ لا تُحْرِِْ وَجْهی بِالنّارِ بَعْدَ سُجُودی لَکَ وَتَعْفیری بِغَیرِ مَنٍّ
کریم، مسوزان رویم را به آتش، پس از آنکه برای تو سجده کرده و بدون آنکه منتی بر تو داشته باشم
مِنّی عَلَیکَ بَلْ لَکَ الْحَمْدُ وَالْمَنُّ وَالتَّفَضُّلُ عَلَی ارْحَمْ اَی رَبِّ اَی
آنرا به خاک مالیدهام بلکه برای تو است ستایش و منت گذاری و زیاده بخشی بر من. رحم کن ای پروردگارم ...
رَبِّ اَی رَبِّ بگوید تا آنکه نفس قطع شود ضَعْفی وَقِلَّةَ حیلَتی وَرِقَّةَ جِلْدی وَتَبَدُّدَ
... به ناتوانی و بیچارگی من و نازکی پوست بدنم و گسیختن
اَوْصالی وَتَناثُرَ لَحْمی وَجِسْمی وَجَسَدی وَوَحْدَتی وَوَحْشَتی
بند بند اعضایم و فرو ریختن گوشت تنم و پیکرم و تنهاییام و وحشت
فی قَبْری وَجَزَعی مِنْ صَغیرِ الْبَلآءِ اَسْئَلُکَ یا رَبِّ قُرَّةَ الْعَینِ
قبرم و بی تابیام از بلای کوچک. از تو خواهم پروردگارا روشنی دیده
وَالإِغْتِباطَ یومَ الْحَسْرَةِ وَالنَّدامَةِ بَیضْ وَجْهِی یا رَبِّ یوْمَ تَسْوَدُّ
و شادمانی در روز حسرت و پشیمانی، سفید گردان رویم را پروردگارا در روزی که روها سیاه گردند
الْوُجُوهُ آمِنّی مِنَ الْفَزَعِ الاَْکْبَرِ اَسْئَلُکَ الْبُشْری یوْمَ تُقَلَّبُ الْقُلُوبُ
امانم بخش از هراس بزرگ، از تو خواهم مژده در روزی که دلها و دیدهها زیر و رو گردند
وَالاَْبْصارُ وَالْبُشْری عِنْدَ فِراِِ الدُّنْیا اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذی اَرْجُوهُ عَوْناً
و مژده در وقت جدایی از این دنیا. ستایش خاص خدایی است که امید کمک او را در دوران
لی فی حَیاتی وَاُعِدُّهُ ذُخْراً لِیوْمِ فاقَتی اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذی اَدْعُوهُ وَلااَدْعُو
زندگی دارم و برای روز بینواییام او را ذخیره کرده ام. ستایش خدایی را است که او را بخوانم و جز او
غَیرَهُ وَلَوْ دَعَوْتُ غَیرَهُ لَخَیبَ دُعائی اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذی اَرْجُوهُ وَلا
کسی را نخوانم و اگر هم غیر او را بخوانم دعایم به اجابت نرسد. ستایش از آن خدایی است که امیدم به او است و جز
اَرْجُو غَیرَهُ وَلَوْ رَجَوْتُ غَیرَهُ لاََخْلَفَ رَجائی اَلْحَمْدُ للهِِ الْمُنْعِمِ
او به کسی امید ندارم و اگر به دیگری امید داشته باشم ناامید گردم. ستایش خاص خدای نعمت بخش
الْمُحْسِنِ المُجْمِلِ الْمُفْضِلِ ذِی الْجَلالِ والاِْکْرامِ وَلِی کُلِّ نِعْمَة
نیکوده زیبا کردار زیاده بخش است که صاحب جلال و بزرگواری است و سرپرست هر نعمت
وَصاحِبُ کُلِّ حَسَنَة وَمُنْتَهی کُلِّ رَغْبَة وَقاضی کُلِّ حاجَة اَللّـهُمَّ
و صاحب هر خوبی و سرحد نهایی هر شوق و رغبت و برآرنده هر حاجتی است. خدایا
صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَارْزُقْنِی الْیقینَ وَ حُسْنَ الظَّنِّ بِکَ
درود فرست بر محمد و آل محمد و روزیم کن یقین و خوش گمانی به خودت
وَاَثْبِتْ رَجآئَکَ فی قَلْبی وَاقْطَعْ رَجآئی عَمَّنْ سِواکَ حَتّی لا اَرْجُو
و محکم کن امیدت را در دلم و قطع کن امیدم را از غیر خود تا اینکه جز تو به کسی امید
غَیرَکَ وَلا اَثِقَ اِلاّ بِکَ یا لَطیفاً لِما تَشآءُ اُلْطُفْ لی فی جَمیـعِ
نداشته و جز تو به کسی اعتماد نکنم. ای لطف کننده به هر چه خواهی، به من لطف فرما در تمام
اَحْوالی بِما تُحِبُّ وَتَرْضی یا رَبِّ اِنّی ضَعیفٌ عَلَی النّارِ فَلا
حالاتم بدانچه دوست داری و خشنود شوی. پروردگارا من بر تحمل آتش ناتوانم پس
تُعَذِّبْنی بالنّارِ یا رَبِّ ارْحَمْ دُعآئی وَتَضَرُّعی وَخَوْفی وَذُلّی
به آتش عذابم مکن. پروردگارا به دعا و تضرع و ترس و خواری
وَمَسْکَنَتی وَتَعْویذی وَتَلْویذی یا رَبِّ اِنّی ضَعیفٌ عَنْ طَلَبِ
و بیچارگی و پناهندگی و پناه خواهیم رحم کن، پروردگارا من از طلب
الدُّنْیا وَاَنْتَ واسِعٌ کَریمٌ اَسْئَلُکُ یا رَبِّ بِقُوَّتِکَ عَلی ذلِکَ وَقُدْرَتِکَ
دنیا ناتوانم و تو گشایش ده بزرگواری. از تو خواهم پروردگارا به نیرویت بر این کار و قدرتی که
عَلَیهِ وَغِناکَ عَنْهُ وَحاجَتی اِلَیهِ اَنْ تَرْزُقَنی فی عامی هذا وَشَهْری
بر آن داری و بی نیازیات از آن و نیاز من بدان که روزیام کن در این سال و در این ماه
هذا وَیوْمی هذا وَساعَتی هذِهِ رِزْقاً تُغْنینی بِهِ عَنْ تَکَلُّفِ ما فی
و در همین امروز و همین ساعت یک چنان روزیای که بهوسیله آن مرا از به زحمت درآوردن آنچه در
اَیدی النّاسِ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ الطَّیبِ اَی رَبِّ مِنْکَ اَطْلُبُ وَاِلَیکَ
دست مردم است بی نیاز کنی. از آن روزی حلال و پاکیزهات، پروردگارا از تو میجویم و به درگاه
اَرْغَبُ وِایاکَ اَرْجُو وَاَنْتَ اَهْلُ ذلِکَ لا اَرْجُو غَیرَکَ وَلا اَثِقُ اِلاّ بِکَ
تو رغبت کنم و از تو امیدوارم و تو شایسته آنی به جز تو به کسی امید ندارم و جز تو به کسی اعتماد ندارم
یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَی رَبِّ ظَلَمْتُ نَفْسی فَاْغفِرْ لی وَارْحَمْنی
ای مهربان ترین مهربانان. پروردگارا من به خویشتن ستم کرده پس مرا بیامرز و به من رحم کن
وَعافِنی یا سامِعَ کُلِّ صَوْت وَیا جامِعَ کُلِّ فَوْت وَیا بارِئَ النُّفُوسِ
و عافیتم ده ای شنوای هر صدا و ای گردآرنده هر چه از دست رفته و ای آفریننده جانها
بَعْدَ الْمَوْتِ یا مَنْ لا تَغْشاهُ الظُّلُماتُ وَلا تَشْتَبِهُ عَلَیهِ الاَْصْواتُ
پس از مرگ. ای که نپوشانندش تاریکیها و مشتبه نشود بر او صداها
وَلا یشْغَلُهُ شَیءٌ عَنْ شَیء اَعْطِ مُحَمَّداً صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وآلِهِ اَفْضَلَ
و سرگرمش نکند چیزی از چیز دیگر، عطا کن بر محمد صلی الله علیه و آله بهترین چیزی را
ما سَئَلَکَ وَاَفْضَلَ ما سُئِلْتَ لَهُ وَاَفْضَلَ ما اَنْتَ مَسْؤُولٌ لَهُ اِلی یوْمِ
که او از تو خواسته و بهتر چیزی که برای او از تو درخواست شده و بهتر چیزی که از تو تا روز
الْقِیامَةِ وَهَبْ لِی الْعافِیةَ حَتّی تُهَنِّئَنِی الْمَعیشَه وَاخْتِمْ لی بِخَیر
قیامت برای او درخواست کنند و تندرستی به من عنایت کن تا اینکه زندگی بر من گوارا شود و کارم را
حَتّی لا تَضُرَّنی الذُّنُوبُ اَللّـهُمَّ رَضِّنی بِما قَسَمْتَ لی حَتّی لا
ختم بخیر فرما تا گناهان زیانم نرساند. خدایا خشنودم گردان بدانچه روزیام کردهای که دیگر
اَسْئَلَ اَحَداً شَیئاً اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَافْتَحْ لی
از هیچکس چیزی نخواهم. خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و خزینههای رحمتت را بر من
خَزآئِنَ رَحْمَتِکَ وَارْحَمْنی رَحْمَةً لا تُعَذِّبُنی بَعْدَها اَبَداً فِی الدُّنْیا
بگشا و رحمتی به من بده که پس از آن هرگز در دنیا
وَالأخِرَةِ وَارْزُقْنی مِنْ فَضْلِکَ الْواسِعِ رِزْقاً حَلالاً طَیباً لا تُفْقِرُنی
و آخرت مرا عذاب نفرمایی و روزیام ده از فضل وسیع خود روزی حلال پاکیزهای که مرا جز بدرگاهت فقیر و نیازمند
اِلی اَحَد بَعْدَهُ سِواکَ تَزیدُنی بِذلِکَ شُکْراً وَاِلَیکَ فاقَةً وَفَقْراً وَبِکَ
درگاه دیگری نکنی و سپاسگزاری مرا در برابرش افزون و نیاز و احتیاجم را به درگاه خود زیاده گردانی
عَمَّنْ سِواکَ غِناً وَتَعفُّفاً یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا
و بهوسیله خود مرا از دیگران بی نیاز و خویشتن دار گردانی. ای نیکوکار و ای زیباکردار، ای نعمت بخش، ای زیاده بخش، ای
مَلیکُ یا مُقْتَدِرُ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَاکْفِنِی الْمُهِمَّ کُلَّهُ
پادشاه، ای نیرومند، درود فرست بر محمد و آل محمد و مهمات کارم را کفایت فرما و بهخوبی حاجت روایم
وَاقْضِ لی بِالْحُسْنی وَبارِکْ لی فی جَمیعِ اُمُوری وَاقْضِ لی جَمیعَ
کن و در تمام کارهایم برکت ده و همه حاجاتم را برآور
حَوائِجی اَللّـهُمَّ یسِّرْ لی ما اَخافُ تَعْسیرَهُ فَاِنَّ تَیسیرَ ما اَخافُ
خدایا آسان گردان برایم آنچه را از دشواریاش میترسم، زیرا آسان کردن آنچه من از دشواریاش میترسم
تَعْسیرَهُ عَلَیکَ سَهْلٌ یسیرٌ وَسَهِّلْ لی ما اَخافُ حُزُونَتَهُ وَنَفِّسْ عَنّی
بر تو آسان و کوچک است و هموار ساز برایم آنچه را از ناهمواریاش میترسم و برطرف کن از من
ما اَخافُ ضیقَهُ وَکُفَّ عَنّی ما اَخافُ هَمَّهُ وَاصْرِفْ عَنّی ما اَخافُ
آنچه را از فشار و تنگیاش ترسم و باز دار از من آنچه را از اندوهش ترسم و دور ساز از
بَلِیتَهُ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَللّـهُمَّ امْلاَءْ قَلْبی حُبّاً لَکَ وَخَشْیةً مِنْکَ
من آنچه را ترس گرفتاریاش را دارم. ای مهربانترین مهربانان، خدایا دلم را پرکن از دوستی و ترس خود و
وَتَصْدیقاً لَکَ وَایماناً بِکَ وَفَرَقاً مِنْکَ وَشَوْقاً اِلَیکَ یا ذَاالْجَلالِ
تصدیق کردنت و ایمان به تو و هراس و شوق به سویت، ای صاحب جلال
وَالاِْکْرامِ اَللّـهُمَّ اِنَّ لَکَ حُقُوقاً فَتَصَدَِّْ بِها عَلَی وَلِلنّاسِ قِبَلی
و بزرگواری، خدایا بهراستی برای تو به گردن من حقوقی است پس آنها را بر من ببخش و برای مردم نیز
تَبِعاتٌ فَتَحَمَّلْها عَنّی وَقَدْ اَوْجَبْتَ لِکُلِّ ضَیف قِری وَاَ نَا ضَیفُکَ
به عهده من حقوقی است که تو آنها را ادا فرما و تو برای هر میهمانی پذیرایی مقرر فرمودی و من نیز میهمان توام
فَاْجعَلْ قِرای اللَّیلَةَ الْجَنَّةَ یا وَهّابَ الْجَنَّةِ یا وَهّابَ الْمَغْفِرَةِ وَلا
و پذیراییام را در این شب بهشت قرار ده، ای بخشاینده بهشت، ای بخشاینده آمرزش
حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِکَ
جنبش و نیرویی نیست جز به تو
ششم می خوانی دعای ادریس را که شیخ و سید روایت کردهاند
طالب آن رجوع بمصباح یا اقبال نماید هفتم می خوانی این دعا را که مختصرترین دعاهای سحر است و در اقبال است :
یا مَفْزَعی عِنْدَ کُرْبَتی وَیا غَوْثی عِنْدَ شِدَّتی
ای پناهگاهم در هنگام غمزدگی و ای دادرسم در هنگام سختی و دشواری
اِلَیکَ فَزِعْتُ وَبِکَ اسْتَغَثْتُ وَبِکَ لُذْتُ لا اَلُوذُ بِسِواکَ وَلا اَطْلُبُ
به درگاهت زاری کنم و به تو استغاثه کنم و به تو پناه آرم و بهجز تو به دیگری پناه نبرم و گشایش
الْفَرَجَ اِلاّ مِنْکَ فَاَغِثْنی وَفَرِّجْ عَنّی یا مَنْ یقْبَلُ الْیسیرَ وَیعْفُو عَنِ
را جز از تو نخواهم، پس به دادم برس و گشایشی به من ده ای که بپذیری (طاعت) اندک را و بگذری از (گناه)
الْکَثیرِ اِقْبَلْ مِنِّی الْیسیرَ وَاعْفُ عَنِّی الْکَثیرَ اِنَّکَ اَنْتَ الْغَفُورُ
بسیار، بپذیر از من (طاعت) اندک را و بگذر از (گناه) بسیار که بهراستی تو آمرزنده
الرَّحیمُ اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ ایماناً تُباشِرُبِهِ قَلْبی وَیقیناً حَتّی اَعْلَمَ
و مهربانی، خدایا از تو ایمانی خواهم که همیشه دلم با آن همراه باشد و یقینی خواهم که (بدان وسیله) بدانم
اَنَّهُ لَنْ یصیبنی اِلاّ ما کَتَبْتَ لی وَرَضِّنی مِنَ الْعَیشِ بِما قَسَمْتَ لی
که چیزی به من نرسد جز آنچه برایم نوشتهای و خشنودم کن از زندگی به همان که نصیبم کردهای
یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ یا عُدَّتی فی کُرْبَتی وَیا صاحِبی فی شِدَّتی وَیا
ای مهربانترین مهربانان، ای ذخیرهام در غمندگی و ای یار همراهم در سختی و ای
وَلِیی فی نِعْمَتی وَیا غایتی فی رَغْبَتی اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتی
سرپرستم در نعمت و ای منتهای شوق و رغبتم، تویی پوشاننده زشتیهایم
وَالاْمِنُ رَوْعَتی وَالْمُقیلُ عَثْرَتی فَاغْفِرْ لی خَطیـئَتی یا اَرْحَمَ
و امان بخش هراس و دلهرهام و چشمپوش لغزشم پس بیامرز خطایم را ای مهربانترین
الرّاحِمینَ
مـهربـانـان
هشتم میخوانی این تسبیحات را که در اقبال است نیز سُبْحـانَ مَنْ یعْلَمُ
منزه است آنکه
جَوارِحَ الْقُلُوبِ سُبْحـانَ مَنْ یحْصی عَدَدَ الذُّنُوبِ سُبْحـانَ مَنْ لا
مصیبات و تأثرات دلها را داند، منزه است آنکه شماره گناهان را دارد، منزه است آنکه
یخْفی عَلَیهِ خافِیةٌ فِی السَّماواتِ وَالاَْرَضینَ سُبْحـانَ الرَّبِّ
چیزی در آسمانها و زمینها بر او پنهان نماند، منزه است پروردگار
الْوَدُودِ سُبْحـانَ الْفَرْدِ الْوِتْرِ سُبْحـانَ الْعَظیمِ الاَْعْظَمِ سُبْحـانَ مَنْ
مهرپیشه، منزه است یکتای یگانه، منزه است خدای بزرگ و بزرگتر، منزه است آنکه
لا یعْتَدی عَلی اَهْلِ مَمْلَکَتِهِ سُبْحـانَ مَنْ لا یؤاخِذُ اَهْلَ الاَْرْضِ
ستم بر اهل کشور خود نکند، منزه است آنکه نگیرد زمینیان را
بِاَ لْوانِ الْعَذابِ سُبْحـانَ الْحَنّانِ الْمَنّانِ سُبْحـانَ الرَّؤُفِ الرَّحیمِ
به عذاب رنگارنگ، منزه است احسان بخش پرنعمت، منزه است خدای رؤف مهربان
سُبْحـانَ الْجَبّارِ الْجَوادِ سُبْحـانَ الْکَریمِ الْحَلیمِ سُبْحـانَ الْبَصیرِ
منزه است خدای مقتدر بخشنده، منزه است (خدای) بزرگوار بردبار، منزه است (خدای) بینای
الْعَلیمِ سُبْحـانَ الْبَصیرِ الْواسِعِ سُبْحـانَ اللهِ عَلی اِقْبالِ النَّهارِ
دانا، منزه است بینای وسعت بخش، منزه است خدا هنگام آمدن روز
سُبْحـانَ اللهِ عَلی اِدْبارِ النَّهارِ سُبْحـانَ اللهِ عَلی اِدْبارِ اللَّیلِ واِقْبالِ
منزه است خدا هنگام رفتن روز، منزه است خدا در وقت رفتن شب و آمدن
النَّهارِ وَلَهُ الْحَمْدُ وَالْمَجْدُ وَالْعَظَمه وَالْکِبرِیآءُ مَعَ کُلِّ نَفَس وَکُلِّ
روز و از آن او است ستایش و شوکت و بزرگی و کبریا با هر نفس کشیدن و هر
طَرْفَةِ عَین وَکُلِّ لَمْحَة سَبَقَ فی عِلْمِهِ سُبْحانَکَ مِلأَ ما اَحْصی
چشم به هم زدن و هر اشارهای که در علم او گذشته است منزهی تو به پری آنچه کتاب
کِتابُکَ سُبْحانَکَ زِنَةَ عَرْشِکَ سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ
تو احصا کند. منزهی تو هموزن عرشت منزهی تو . . .